Netwerk aan het woord: “Bij ouderenzorg staat het relationele centraal”
We zetten graag de mensen achter de werkgroepen en Regionale Netwerken in de kijker. Wie zijn ze en waar komt hun passie voor verpleegkunde vandaan? Myriam Arren (54 jaar) is lid van de raad van bestuur van het NVKVV en van de werkgroep pijnverpleegkundigen. Als studente werkte ze tijdens het weekend in een woonzorgcentrum, nu is ze Quality Manager bij Armonea. Ouderenzorg ligt haar na aan het hart.
Waarom ben je verpleegkundige geworden?
Mijn keuze voor verpleegkunde was een evidentie. Vooral het zorgende aspect trok me aan en maakte een diepe indruk op mij. Het is een veelzijdige job waarin je jezelf kan ontwikkelen. Mijn passie voor ouderenzorg heeft te maken met het feit dat je als verpleegkundige in deze sector een lange relatie kan opbouwen met de mensen voor wie je zorgt. Je krijgt de kans om hun levensverhaal te leren kennen en je kan het relationele aspect van de job centraal zetten.
Wat boeit je in je job?
Mijn job als kwaliteitsmanager is gevarieerd. Ik vind het belangrijk om onze sites regelmatig te bezoeken en zo een nauw contact met de werkvloer te behouden. Vooral het samen op weg gaan met de teams boeit mij. Samen streven we ernaar dat onze bewoners zich thuis voelen en dat ze genieten van fijne en mooie momenten.
Wat is een belangrijke eigenschap van een verpleegkundige?
Verpleegkundigen moeten over heel wat eigenschappen beschikken: flexibiliteit, verantwoordelijkheidsgevoel, menselijkheid. Specifiek binnen ouderenzorg wordt er heel wat verwacht van verpleegkundigen op vlak van kennis en kunde. Ze moeten van alle markten thuis zijn. Vaak nemen ze binnen de teams ook een coachende rol op.
Wat zijn de mooie momenten op de werkvloer?
Vooral de momenten van samenhorigheid tussen teams en tussen teams en bewoners blijven me bij. Tijdens de COVID-19-crisis werd een van onze huizen zwaar getroffen. Ik werd er stil van toen ik zag hoe iedereen kwam helpen en bijsprong waar mogelijk. Ook hoe het verdriet samen gedragen werd, maakte een diepe indruk.
Zijn er ook minder fijne momenten?
Wanneer je binnen de ouderenzorg werkt, weet je dat je op een bepaald moment afscheid moet nemen van je bewoners. Maar de coronacrisis hakte erop in, we hebben verschillende bewoners verloren. Dat was een bijzonder zware periode.
Wat zijn de uitdagingen van vandaag en morgen voor verpleegkundigen?
Het grote tekort aan verpleegkundigen is een grote uitdaging die de werkdruk op verpleegkundigen verhoogt. Verder vind ik het een boeiende uitdaging in onze sector om steeds te blijven bijleren. Verpleegkundigen hebben veel ontwikkelingsmogelijkheden en kunnen zichzelf een carrière lang blijven ontplooien.
Wat doe je in je vrije tijd?
Ik hou ontzettend veel van muziek en geniet van concerten. Muziek is voor mij de taal van onuitspreekbare emoties, de taal van verbindingen. Daarnaast heb ik ook een passie voor filosofie. Ik volg les bij de School voor Comparatieve Filosofie en werk er ook als vrijwilliger. Filosofie opent mijn gezichtsveld en laat me zaken vanuit verschillende perspectieven bekijken. Verder hou ik van de natuur, van lezen, van de zee, van citytrips en van koken.
Wil jij ook lid worden van de werkgroepen of Regionale Netwerken van NVKVV? Schrijf je in met een mailtje naar info@nvkvv.be.
Netwerk aan het woord: “Elke patiënt verdient de juist zorg”
We zetten graag de mensen in de kijker. Wie is de verpleegkundige achter het uniform en waar komt hun passie voor het beroep vandaan? Bart Rens (46) is hoofdverpleegkundige Spoedgevallen in het AZ Sint-Maarten in Mechelen. Hij is ook voorzitter van de werkgroep Kritieke Diensten.
Waarom ben je verpleegkundige geworden?
Mijn ouders waren sociaal bewogen en hebben mij ook zo opgevoed. Ik groeide op in Olen en tegenover ons woonde een boerengezin. Toen het koppel hulpbehoevend werd, ging ik daar helpen. En dat beviel me erg. Later kwam ik via de jeugdbeweging in contact met mensen met een beperking. Ik wilde toen orthopedagogie gaan studeren, maar koos uiteindelijk voor verpleegkunde omdat het een polyvalente opleiding is waarmee je alle kanten uit kunt.
Wat boeit je in je job?
Als hoofdverpleegkundige bots ik elke dag op nieuwe uitdagingen en nieuwe situaties die om een oplossing vragen. Ik vind het boeiend om er telkens voor te zorgen dat mijn team alle nodige middelen heeft om goede zorgen te kunnen bieden.
Wat is een belangrijke eigenschap van een verpleegkundige?
Hoofdverpleegkundigen moeten in staat zijn om telkens het overzicht te bewaren. We zijn een soort go-between tussen de verschillende disciplines in een team. Tegelijk zijn we ook de pleitbezorgers voor de patiënten.
Wat zijn de mooie momenten op de werkvloer?
Het doet me altijd ontzettend deugd wanneer onze patiënten ons laten weten dat ze tevreden zijn over onze afdeling. We willen hen meer betrekken in de zorg. Daarom starten we met een onderzoek naar patiëntenbeleving. Ook de dankbaarheid van onze patiënten en hun familie omdat we tijdens de coronacrisis toch één bezoeker per patiënt toelieten op onze afdeling, zal ik niet snel vergeten. Dat heeft voor onze patiënten vaak het verschil gemaakt.
Zijn er ook minder fijne momenten?
Af en toe hebben we patiënten die agressief of veeleisend zijn. De laatste jaren merk ik ook vaker dat er soms een juridische strijd volgt. Voor de hulpverleners die het beste van zichzelf gegeven hebben, is zo’n rechtszaak altijd pijnlijk. Ik maak me ook zorgen om de meest kwetsbaren onder ons. Op de spoeddienst komen mensen uit alle lagen van de bevolking binnen. Ik merk dat mensen die economisch zwakker staan, vaak niet de toegang hebben tot de juiste zorg. Terwijl elke patiënt dat net verdient.
Wat zijn de uitdagingen van vandaag en morgen voor verpleegkundigen?
Het zal een uitdaging zijn om een balans te blijven vinden tussen het verhogen van efficiëntie in ons werk en tegelijk kwalitatieve, menselijke zorg blijven bieden. Gelukkig merk ik dat er meer en meer wordt ingezet op kwaliteit op maat. Heel wat ziekenhuizen stappen uit uniforme kwaliteitssystemen en kiezen voor systemen waarbij de patiënt centraal staat en niet het aantal checklists dat wordt ingevuld.
Wat doe je in je vrije tijd?
Tijdens het weekend ga ik met twee vrienden mountainbiken. Dat is voor mij de perfecte manier om mijn hoofd vrij te maken. We trekken dan de bossen in en genieten van de natuur en van de fysieke inspanning.
Wil jij ook lid worden van de werkgroepen of Regionale Netwerken van het NVKVV? Schrijf je in met een mailtje naar info@nvkvv.be.
Netwerk aan het woord: “Verpleegkunde is een enorm veelzijdig vak”
We zetten graag de mensen achter de werkgroepen en Regionale Netwerken in de kijker. Wie zijn ze en waar komt hun passie voor verpleegkunde vandaag? Katrien De Vooght (56) is als begeleidingsverpleegkundige in het AZ Sint-Jan Brugge-Oostende lid van de werkgroep begeleidingsverpleegkundigen. Samen met haar collega verzorgt ze het onthaal en de opstart van nieuwe collega’s. Ze neemt ook de studentenplanning en -organisatie voor haar rekening.
Waarom ben je verpleegkundige geworden?
Ik durf het bijna niet te zeggen. Ik wilde eigenlijk kinesitherapeut worden, maar dat vonden ze thuis geen goed idee. Gelukkig liep ik in het derde jaar stage in het operatiekwartier. Aan de operatietafel staan bij hartchirurgie: dat wilde ik kunnen. Ik trok naar Zwitserland om er een opleiding tot instrumentiste te volgen aan de CHUV in Lausanne. Waarom dit me zo aantrekt? Ik help patiënten achter de schermen en zie hen niet lijden.
Wat boeit je in je job?
De enorme veelzijdigheid aan specialisaties en werkterreinen waar je aan de slag kan, in een ziekenhuis en daarbuiten. Ik heb in het buitenland en aan het Instituut voor Tropische Geneeskunde gestudeerd, werkte in het UCL in Brussel, ging mee met Artsen Zonder Grenzen naar Congo en kwam daarna in Sijsele terecht als hoofdverpleegkundige.
Wat is een belangrijke eigenschap van een verpleegkundige?
Flexibiliteit, empathie en geduld. Anders lukt het niet. Onze omgeving verandert en de patiënten worden mondiger en veeleisender. De technieken evolueren ook steeds, er komen richtlijnen bij en alles moet aan een hoger tempo gebeuren. Daarnaast moeten we ook aandacht hebben voor onze anderstalige collega’s en voor patiënten met een andere culturele achtergrond.
Wat zijn de mooie momenten op de werkvloer?
Vroeger was het helpen slagen van een moeilijke ingreep een mooi moment: het teamgevoel van samen hebben we dit tot een goed einde gebracht. Nu is dat de dankbaarheid van nieuwe collega’s en studenten omdat je hen op weg hielp of ondersteunde wanneer het moeilijker ging.
Zijn er ook minder fijne momenten?
Soms ervaar ik starheid in het vasthouden aan bepaalde principes of handelingen die niet meer van deze tijd zijn. Dat is niet bevorderlijk voor de werk- en groepssfeer.
Wat zijn de uitdagingen van vandaag en morgen voor verpleegkundigen?
De hoge werkdruk en de enorme flexibiliteit die verwacht wordt van de verpleegkundige. De bachelorstudenten krijgen in de vierjarige opleiding nu een breder vormingsaanbod. Ik hoop dat ze de kans krijgen om hun kennis op een creatieve manier in te zetten op de werkvloer, waar dat ook mag zijn.
Wat doe je in je vrije tijd?
Mijn tijd verdelen over mijn man, drie dochters en een pluszoon met vrouw en baby. Ik loop regelmatig en rij ook met de koersfiets. Fitness, pilates en een opleiding tot personal organiser behoren ook tot mijn wekelijkse bezigheden.
Wil jij ook lid worden van de werkgroepen of Regionale Netwerken van NVKVV? Schrijf je in met een mailtje naar info@nvkvv.be.