“De verschillende uitdagingen blijven me boeien”

We zetten graag de mensen achter de werkgroepen in de kijker. Wie zijn ze en waar komt hun passie voor verpleegkunde vandaan? Patricia Decoster (52 jaar) is verpleegkundige bij Vorming, Training en Opleiding binnen de Zorggroep Sint-Kamillus en lid van de werkgroep Begeleidingsverpleegkundigen.

Waarom ben je verpleegkundige geworden?

Bij de keuze voor mijn studies wou ik ofwel zorgen voor jongeren, als leerkracht, ofwel zorgen voor ouderen. Het is dat tweede geworden en na mijn bachelor verpleegkunde heb ik nog een jaar psychiatrische verpleegkunde bijgestudeerd. Na mijn stage op de afdeling acute gerontopsychiatrie in Zorggroep Sint-Kamillus kon ik er aan de slag.

Wat boeit je in je job?

De uitdagingen en verschillende domeinen in de zorg. Het is jammer dat je niet van alles kan proeven als verpleegkundige. In mijn carrière koos ik altijd voor een nieuwe uitdaging eens ik het gevoel had de job helemaal onder de knie te hebben. Door lid te zijn van NETWERK VERPLEEGKUNDE zag ik ook de uitdagingen in het beleid en heb ik veel contact met collega’s. Na een periode als hoofdverpleegkundige, werk ik vandaag op de dienst Vorming, Training en Opleiding en ben ik vrijwilligerscoördinator.

Wat is een belangrijke eigenschap van een verpleegkundige?

Flexibiliteit en out-of-the-boxdenken. In onze opleiding leren we veel technische zaken en studeren we hoe een mens in elkaar zit, maar elke persoon is uniek. Elk ziektepatroon heeft andere symptomen en een verschillend verloop. Je moet leren om dat te integreren in je theoretische model en dat in de praktijk om te zetten. Creativiteit is daarin erg belangrijk.

Wat zijn de mooie momenten op de werkvloer?

Dat is absoluut de connectie met mensen. Als vrijwilligerscoördinator ontvang ik vrijwilligers, zoek goeie matches en begeleid hen verder. Ook in mijn huidige job is het een meerwaarde om patiënten en bewoners te betrekken. We doen dit door bijvoorbeeld samen met een bewoner onze startende studenten te onthalen.

Zijn er ook minder fijne momenten?

De uren en wisselende shiften als verpleegkundige zijn moeilijk te combineren met een gezin. Mijn echtgenoot staat ook in de zorg. Gelukkig hadden we een goed netwerk om de kinderen op te vangen wanneer dat nodig was.

Wat zijn de uitdagingen voor vandaag en morgen voor verpleegkundigen?

We moeten shiften van zorg in ziekenhuizen en residentiële settings naar zorg thuis en in de gemeenschap. Iedereen is mee in het idee dat zorg aan huis belangrijk is, maar een evenwicht vinden in de financiën tussen thuiszorg en residentiële zorg is een grote uitdaging.

Wat doe je in je vrije tijd?

Naast tijd doorbrengen met mijn gezin en mijn huisdieren is het altijd fijn er even tussenuit te zijn. Uitwaaien aan zee of gaan wandelen in de Ardennen om de dagelijkse verantwoordelijkheid van een job in de zorg los te laten: mijn man en ik hebben er allebei deugd van.