“Neem de dag zoals hij komt”

We zetten graag de mensen achter de werkgroepen in de kijker. Wie zijn ze en waar komt hun passie voor verpleegkunde vandaan? Anke Kerkhofs (32 jaar) is hoofdverpleegkundige in het Ziekenhuis aan de Stroom (ZAS) in Antwerpen en lid van de werkgroep Hoofdverpleegkundigen.

Waarom ben je verpleegkundige geworden?

Ik zag mezelf nooit achter een bureau zitten, maar wilde me actief inzetten voor de mens en maatschappij. De keuze voor verpleegkunde werd vooral gevoed door mijn interesse in één specifieke doelgroep: ouderen. Tijdens mijn studies werd die passie alleen maar sterker. Met een master in de gerontologie als resultaat. Mijn stageplaats werd mijn werkplek, waar ik doorgroeide tot hoofdverpleegkundige.

Wat boeit je in je job?

Geen enkele dag is dezelfde en dat maakt mijn werk zo boeiend. ’s Ochtends start ik met een blik op de agenda en kijk ik wat de dag brengt. Als hoofdverpleegkundige schakel ik voortdurend tussen klinisch werk, teamcoördinatie, beleidsontwikkeling en kwaliteitsbewaking. Die mix houdt me scherp. De directe zorg draag ik vaker over aan mijn team, maar als het nodig is, spring ik zonder aarzelen bij.

Wat is een belangrijke eigenschap van een verpleegkundige?

Kalmte bewaren, zeker op een acute geriatrische afdeling. Patiënten komen vaak ernstig ziek binnen en hun toestand kan in een vingerknip omslaan. Het ene moment lijkt alles stabiel, het volgende is het alle hens aan dek. In zo’n situaties is paniek geen optie. Een goede verpleegkundige op een geriatrische afdeling kan in acute stresssituaties het overzicht bewaren en de juiste prioriteiten stellen. Mijn tip? Neem de dag zoals hij komt.

Wat zijn de mooie momenten op de werkvloer?

Als hoofdverpleegkundige ligt de schoonheid van mijn werk niet alleen in de zorg voor de patiënten, maar vooral in het team erachter. Voor mij is een positieve werksfeer net zo belangrijk als kwaliteitsvolle patiëntenzorg. Daarom waak ik voortdurend over het welzijn van elke collega. Ik spreek niet graag over ‘personeel’, maar liever over een team. Want dat is echt wat we zijn. Samen brainstormen, verbeteringen zoeken en quick wins realiseren – met de nadruk op ‘samen’: dat geeft me de grootste voldoening.

Zijn er ook minder fijne momenten?

Als het team op het tandvlees zit, gaan bij mij de alarmbellen af. Ik ben geen stresskip, maar als de sfeer onder de werkdruk lijdt, wringt het bij mij. Drukte en uitval van collega’s legt extra druk op de rest, en dat baart me wel eens zorgen: houden ze het wel vol? Hoe betrokken je ook bent, je kan niet alles in de hand hebben. En dat is soms een bittere pil.

Wat zijn de uitdagingen voor vandaag en morgen voor verpleegkundigen?

Geriatrie beter op de kaart zetten. Door de vergrijzing zal de vraag naar ouderenzorg alleen maar toenemen. Toch blijft het aantal verpleegkundigen dat voor geriatrie kiest achter. Jammer, want het is zo’n boeiend en waardevol werkveld. Daarom zet ik mij in om de clichés rond ouderenzorg te ontkrachten door les te geven aan de verpleegkundigen van morgen. Ook via sociale media, zoals een Instagramkanaal, proberen we de schoonheid en impact van geriatrische zorg in de kijker te zetten.

Wat doe je in je vrije tijd?

Naast mijn job geniet ik met volle teugen van mijn gezin. Ik ben graag buiten en trap regelmatig met de bakfiets door de rustige straten in mijn buurt. Ik woon heerlijk landelijk, op zo’n 30 kilometer van mijn werk. Ideaal voor een evenwichtige work-lifebalance.