Week van de Verpleegkunde

De Week, maar dan anders

Dit jaar vond de Week van de Verpleegkunde plaats onder bijzondere omstandigheden. Zoals altijd in het Kursaal van Oostende, maar zonder verpleegkundigen in het publiek deze keer. Hoe beleefden werkgroepleden, sprekers en medewerkers deze unieke editie?

We missen de deelnemers

‘Net nu we tijdens ons studiedag focussen op contact, verbinding en de relatie, moeten we onze deelnemers missen,’ vertelt Liesbet Van Bos, werkgroeplid van de Werkgroep Geestelijke Gezondheidszorg. ‘De digitale Week biedt wel het voordeel dat deelnemers de sessies nu rustig thuis kunnen bekijken en bovendien blijft de inhoud ook bewaard,’ vult werkgroeplid Christophe Casteleyn aan.
‘Onze studiedag focust op verbinding. Verbinding met jezelf als psychiatrisch verpleegkundige, maar ook met je patiënten en met de wereld,’ vertelt Christophe Casteleyn. ‘Zo bieden we een boeiende lezing aan over Horatio, een Europese vereniging voor en door psychiatrisch verpleegkundigen. Horatio vertegenwoordigt de stem van de patiënt, zijn familie en psychiatrisch verpleegkundigen op Europees niveau. Daarnaast promoot de organisatie ook de ontwikkeling en het onderwijs van onze beroepsgroep. Het valt op dat in verschillende Europese landen dezelfde thema’s leven: wat maakt de rol van de psychiatrisch verpleegkundige uniek? Hoe maken we de overgang naar ‘community care’? Hoe gaan we om met stigmatisering?’
‘De relatie, het contact met je patiënt is het meest essentiële van onze rol als psychiatrisch verpleegkundige,’ vertelt Liesbet Van Bos. ‘Het is de basis van al ons werk. Daarom willen we die relatie tijdens onze studiedag centraal zetten.

Blij dat het congres digitaal doorgaat

‘Het voelt vreemd hier in het lege Kursaal, ‘ vertelt Kenny De Cuyper, voorzitter van de werkgroep Ouderenzorg. ‘Het is jammer dat we nu de interactie met onze collega-verpleegkundigen missen. Maar we zijn blij dat het congres digitaal kan doorgaan, we hebben immers heel wat inspirerende lezingen geprogrammeerd vandaag. We kozen voor thema’s die aandacht verdienen maar die vaak onderbelicht blijven. Zo bevat ons programma dit jaar een lezing over suïcidepreventie. De impact van een suïcide is groot en we hebben er binnen ouderenzorg regelmatig mee te maken.’
‘Tijdens onze studiedag bieden we verder inhoudelijke, praktische lezingen aan die antwoorden bieden op thema’s die leven binnen de ouderenzorg. Zo hebben we enkele lezingen over hoe om te gaan met de werkdruk en de complexiteit van ons werk, maar ook infectiepreventie en de begeleiding van ouderen met psychische trauma’s staan op het menu.’

Deze 46ste editie is speciaal

‘Dit is mijn 46ste Week van de Verpleegkunde, het is de eerste keer dat dit in zulke speciale omstandigheden verloopt,’ vertelt Marc Dupon, vrijwilliger voor het NVKVV. ‘Al sinds de eerste Week van de Verpleegkunde ben ik erbij. Ik zorg voor de logistieke organisatie, de contacten met onze sponsers en de aansturing van onze gemotiveerde ploeg vrijwilligers. De organisatie van de Week stond al grotendeels op punt toen het congres in maart moest afgelast worden omwille van de coronacrisis.’
‘Normaal gezien loop ik tijdens de week rond in de hal en de zalen om eventuele problemen op te lossen en anders ben ik terug te vinden in ‘mijn kot’, een lokaal achter de schermen van waaruit ik alles in goede banen leid. Dan bruist het hier van de energie en lopen vrijwilligers in en uit. Dat is allemaal veel rustiger nu.’

De week is mijn passie

‘Ik vind de Week belangrijk voor onze beroepsgroep. Door het congres te organiseren zet het NVKVV het belang van vorming voor verpleegkundigen in de schijnwerpers. Daarnaast staat ontmoeting centraal, hier in het Kursaal ontmoeten verpleegkundigen van verschillende ziekenhuizen, organisaties en disciplines elkaar. Het organiseren van de Week is een passie voor mij. Het geeft me morele kracht en voldoening. Ik geniet ervan wanneer alles perfect verloopt en tot in de puntjes verzorgd is. Ik hoop dit werk nog vele jaren te kunnen blijven doen.’

Hoedje af voor NVKVV

‘Het is rustig in het Kursaal en dat voelt vreemd. Deze manier van werken is helemaal anders. De studiedag verloopt op deze manier wel minder stressvol voor mij,’ vertelt Luc Verept, dagvoorzitter van de Studiedag Wondzorg. ‘Ik heb bewondering voor NVKVV dat zij het congres toch laten doorgaan. Veel organisaties gooiden gewoon de handdoek in de ring en lastten congressen of vormingen af. NVKVV heeft gezocht naar een oplossing en deze ook gevonden.’
‘Het thema van onze Studiedag is ‘Helden in de wondzorg’. We willen de diversiteit in ons vak en de nieuwe ontwikkelingen aan bod laten komen. Heel wat lezingen bevatten casus-besprekingen en sluiten dicht aan bij de praktijk. Zo stellen we interessante nieuwe technologieën voor zoals het gebruik van shock-wave technieken bij wondzorg. Ik verzorg zelf ook een lezing over de nieuwe LPRF-methode, waarbij men op basis van het bloed van de patiënt membramen maakt die de wondheling stimuleren. Wie onze studiedag volgt, is weer helemaal mee met de recentste ontwikkelingen.’

Meer uitwisseling met andere disciplines

‘We delen onze zaal in het Kursaal met de sprekers van de Studiedag Ouderenzorg,’ vertellen Marc Hermans en Bart Rens van de Werkgroep Kritieke Diensten. ‘Dit zorgt voor een boeiende uitwisseling. We volgen nu elkaars lezingen, wat tijdens een normaal congres meestal niet mogelijk is. Ook de deelnemers zullen thuis de lezingen van alle studiedagen digitaal kunnen bekijken, wat een verrijking is. We focussen tijdens onze studiedag op innovaties, zodat onze verpleegkundigen helemaal mee zijn.’

Spreken voor een bijna lege zaal

Dieter Smis (KDG Hogeschool) is een van de sprekers die tijdens deze bijzondere Week een lezing verzorgde. ‘Het is een bizarre ervaring om op deze manier te spreken. Normaal gezien interageer ik met het publiek of maak ik grapjes, dat loopt nu anders. Toch ben ik blij dat het congres op deze manier kan doorgaan.’
‘Mijn lezing gaat over It’s TimeToTalk, een gestructureerde debriefing over niet-technische vaardigheden na levensbedreigende interventies. Momenteel is dit soort debriefings nog niet ingeburgerd, terwijl ze een grote meerwaarde vormen. Zulke debriefings verhogen vooral de teamwerkvaardigheden. Geoptimaliseerd teamwerk zorgt dan weer voor een stijging van patiëntveiligheid en kwaliteit van de zorg.’

Author: Ellen Van Pelt